ubezwłasnowolnienie

Polish

Etymology

From verbal noun of ubezwłasnowolnić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.bɛz.vwas.nɔ.vɔlˈɲɛ.ɲɛ/

Noun

ubezwłasnowolnienie n

  1. (law) incapacitation, deprivation of legal capacity.

Declension
declension of ubezwłasnowolnienie
singular plural
nominative ubezwłasnowolnienie ubezwłasnowolnienia
genitive ubezwłasnowolnienia ubezwłasnowolnień
dative ubezwłasnowolnieniu ubezwłasnowolnieniom
accusative ubezwłasnowolnienie ubezwłasnowolnienia
instrumental ubezwłasnowolnieniem ubezwłasnowolnieniami
locative ubezwłasnowolnieniu ubezwłasnowolnieniach
vocative ubezwłasnowolnienie ubezwłasnowolnienia

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.