uczyć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *učiti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/
audio (file)
Conjugation
Conjugation of uczyć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | uczyć | |||||
| present tense | 1st | uczę | uczymy | |||
| 2nd | uczysz | uczycie | ||||
| 3rd | uczy | uczą | ||||
| past tense | 1st | uczyłem | uczyłam | uczyliśmy | uczyłyśmy | |
| 2nd | uczyłeś | uczyłaś | uczyliście | uczyłyście | ||
| 3rd | uczył | uczyła | uczyło | uczyli | uczyły | |
| future tense | 1st | będę uczył1 | będę uczyła1 | będziemy uczyli1 | będziemy uczyły1 | |
| 2nd | będziesz uczył1 | będziesz uczyła1 | będziecie uczyli1 | będziecie uczyły1 | ||
| 3rd | będzie uczył1 | będzie uczyła1 | będzie uczyło1 | będą uczyli1 | będą uczyły1 | |
| conditional | 1st | uczyłbym | uczyłabym | uczylibyśmy | uczyłybyśmy | |
| 2nd | uczyłbyś | uczyłabyś | uczylibyście | uczyłybyście | ||
| 3rd | uczyłby | uczyłaby | uczyłoby | uczyliby | uczyłyby | |
| imperative | 1st | — | uczmy | |||
| 2nd | ucz | uczcie | ||||
| 3rd | niech uczy | niech uczą | ||||
| active adjectival participle | uczący | ucząca | uczące | uczący | uczące | |
| passive adjectival participle | uczony | uczona | uczone | uczeni | uczone | |
| contemporary adverbial participle | ucząc | |||||
| impersonal past | uczono | |||||
| verbal noun | uczenie | |||||
| 1 or: będę uczyć, będziesz uczyć etc. | ||||||
Related terms
See also
Further reading
- uczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.