uitbetalen

Dutch

Etymology

From uit + betalen

Pronunciation

  • (file)

Verb

uitbetalen

  1. to pay out

Inflection

Inflection of uitbetalen (weak, prefixed, separable)
infinitive uitbetalen
past singular betaalde uit
past participle uitbetaald
infinitive uitbetalen
gerund uitbetalen n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular betaal uitbetaalde uituitbetaaluitbetaalde
2nd person sing. (jij) betaalt uitbetaalde uituitbetaaltuitbetaalde
2nd person sing. (u) betaalt uitbetaalde uituitbetaaltuitbetaalde
2nd person sing. (gij) betaalt uitbetaalde uituitbetaaltuitbetaalde
3rd person singular betaalt uitbetaalde uituitbetaaltuitbetaalde
plural betalen uitbetaalden uituitbetalenuitbetaalden
subjunctive sing.1 betale uitbetaalde uituitbetaleuitbetaalde
subjunctive plur.1 betalen uitbetaalden uituitbetalenuitbetaalden
imperative sing. betaal uit
imperative plur.1 betaalt uit
participles uitbetalenduitbetaald
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.