uitlokken
Dutch
Pronunciation
Audio (file)
Inflection
Inflection of uitlokken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitlokken | |||
past singular | lokte uit | |||
past participle | uitgelokt | |||
infinitive | uitlokken | |||
gerund | uitlokken n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | lok uit | lokte uit | uitlok | uitlokte |
2nd person sing. (jij) | lokt uit | lokte uit | uitlokt | uitlokte |
2nd person sing. (u) | lokt uit | lokte uit | uitlokt | uitlokte |
2nd person sing. (gij) | lokt uit | lokte uit | uitlokt | uitlokte |
3rd person singular | lokt uit | lokte uit | uitlokt | uitlokte |
plural | lokken uit | lokten uit | uitlokken | uitlokten |
subjunctive sing.1 | lokke uit | lokte uit | uitlokke | uitlokte |
subjunctive plur.1 | lokken uit | lokten uit | uitlokken | uitlokten |
imperative sing. | lok uit | |||
imperative plur.1 | lokt uit | |||
participles | uitlokkend | uitgelokt | ||
1) Archaic. |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.