uittaa
Finnish
(index u)
Etymology 1
A causative verb, derived from the verb uida.
Conjugation
| Inflection of uittaa (Kotus type 53/muistaa, tt-t gradation) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative mood | ||||||
| present tense | perfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | uitan | en uita | 1st sing. | olen uittanut | en ole uittanut | |
| 2nd sing. | uitat | et uita | 2nd sing. | olet uittanut | et ole uittanut | |
| 3rd sing. | uittaa | ei uita | 3rd sing. | on uittanut | ei ole uittanut | |
| 1st plur. | uitamme | emme uita | 1st plur. | olemme uittaneet | emme ole uittaneet | |
| 2nd plur. | uitatte | ette uita | 2nd plur. | olette uittaneet | ette ole uittaneet | |
| 3rd plur. | uittavat | eivät uita | 3rd plur. | ovat uittaneet | eivät ole uittaneet | |
| passive | uitetaan | ei uiteta | passive | on uitettu | ei ole uitettu | |
| past tense | pluperfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | uitin | en uittanut | 1st sing. | olin uittanut | en ollut uittanut | |
| 2nd sing. | uitit | et uittanut | 2nd sing. | olit uittanut | et ollut uittanut | |
| 3rd sing. | uitti | ei uittanut | 3rd sing. | oli uittanut | ei ollut uittanut | |
| 1st plur. | uitimme | emme uittaneet | 1st plur. | olimme uittaneet | emme olleet uittaneet | |
| 2nd plur. | uititte | ette uittaneet | 2nd plur. | olitte uittaneet | ette olleet uittaneet | |
| 3rd plur. | uittivat | eivät uittaneet | 3rd plur. | olivat uittaneet | eivät olleet uittaneet | |
| passive | uitettiin | ei uitettu | passive | oli uitettu | ei ollut uitettu | |
| conditional mood | ||||||
| present | perfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | uittaisin | en uittaisi | 1st sing. | olisin uittanut | en olisi uittanut | |
| 2nd sing. | uittaisit | et uittaisi | 2nd sing. | olisit uittanut | et olisi uittanut | |
| 3rd sing. | uittaisi | ei uittaisi | 3rd sing. | olisi uittanut | ei olisi uittanut | |
| 1st plur. | uittaisimme | emme uittaisi | 1st plur. | olisimme uittaneet | emme olisi uittaneet | |
| 2nd plur. | uittaisitte | ette uittaisi | 2nd plur. | olisitte uittaneet | ette olisi uittaneet | |
| 3rd plur. | uittaisivat | eivät uittaisi | 3rd plur. | olisivat uittaneet | eivät olisi uittaneet | |
| passive | uitettaisiin | ei uitettaisi | passive | olisi uitettu | ei olisi uitettu | |
| imperative mood | ||||||
| present | perfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | — | — | 1st sing. | — | — | |
| 2nd sing. | uita | älä uita | 2nd sing. | ole uittanut | älä ole uittanut | |
| 3rd sing. | uittakoon | älköön uittako | 3rd sing. | olkoon uittanut | älköön olko uittanut | |
| 1st plur. | uittakaamme | älkäämme uittako | 1st plur. | olkaamme uittaneet | älkäämme olko uittaneet | |
| 2nd plur. | uittakaa | älkää uittako | 2nd plur. | olkaa uittaneet | älkää olko uittaneet | |
| 3rd plur. | uittakoot | älkööt uittako | 3rd plur. | olkoot uittaneet | älkööt olko uittaneet | |
| passive | uitettakoon | älköön uitettako | passive | olkoon uitettu | älköön olko uitettu | |
| potential mood | ||||||
| present | perfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | uittanen | en uittane | 1st sing. | lienen uittanut | en liene uittanut | |
| 2nd sing. | uittanet | et uittane | 2nd sing. | lienet uittanut | et liene uittanut | |
| 3rd sing. | uittanee | ei uittane | 3rd sing. | lienee uittanut | ei liene uittanut | |
| 1st plur. | uittanemme | emme uittane | 1st plur. | lienemme uittaneet | emme liene uittaneet | |
| 2nd plur. | uittanette | ette uittane | 2nd plur. | lienette uittaneet | ette liene uittaneet | |
| 3rd plur. | uittanevat | eivät uittane | 3rd plur. | lienevät uittaneet | eivät liene uittaneet | |
| passive | uitettaneen | ei uitettane | passive | lienee uitettu | ei liene uitettu | |
| Nominal forms | ||||||
| infinitives | participles | |||||
| active | passive | active | passive | |||
| 1st | uittaa | present | uittava | uitettava | ||
| long 1st2 | uittaakseen | past | uittanut | uitettu | ||
| 2nd | inessive1 | uittaessa | uitettaessa | agent1, 3 | uittama | |
| instructive | uittaen | — | negative | uittamaton | ||
| 3rd | inessive | uittamassa | — | 1) Usually with a possessive suffix. 2) Used only with a possessive suffix; this is the form for the third-person singular and third-person plural. | ||
| elative | uittamasta | — | ||||
| illative | uittamaan | — | ||||
| adessive | uittamalla | — | ||||
| abessive | uittamatta | — | ||||
| instructive | uittaman | uitettaman | ||||
| 4th | nominative | uittaminen | ||||
| partitive | uittamista | |||||
| 5th2 | uittamaisillaan | |||||
Derived terms
- nouns: uitto
Verb
uittaa
- (transitive, South and Middle Ostrobothnian) To overflow or spill liquid at an unintended spot of a container, typically at the edges of a spout
- Katto nyt, kun se sun kannus uittaa!
- Look out, that jug is spilling [while you're pouring the liquid from it]!
- Mahtaako tämä kannu uittaa paljon kaataessa?
- Katto nyt, kun se sun kannus uittaa!
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.