ulubieniec

Polish

Etymology

From ulubiony +‎ -iec.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.luˈbʲɛ.ɲɛt͡s/

Noun

ulubieniec m pers (feminine ulubienica)

  1. (of a male person) A favorite.

Declension
declension of ulubieniec
singular plural
nominative ulubieniec ulubieńcy
genitive ulubieńca ulubieńców
dative ulubieńcowi ulubieńcom
accusative ulubieńca ulubieńców
instrumental ulubieńcem ulubieńcami
locative ulubieńcu ulubieńcach
vocative ulubieńcu / ulubieńcze ulubieńcy

Noun

ulubieniec m anim (feminine ulubienica)

  1. (of a male animal) A favorite.

Declension
declension of ulubieniec
singular plural
nominative ulubieniec ulubieńce
genitive ulubieńca ulubieńców
dative ulubieńcowi ulubieńcom
accusative ulubieńca ulubieńce
instrumental ulubieńcem ulubieńcami
locative ulubieńcu ulubieńcach
vocative ulubieńcu ulubieńce

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.