unieść

Polish

Etymology

u- +‎ nieść

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.ɲɛɕt͡ɕ/

Verb

unieść pf (imperfective unosić)

  1. to lift, to raise, to pick up
  2. to take along, to take with
  3. to withstand, to bear
  4. to calm down, to pacify, to tame
  5. (reflexive) to be overwhelmed by emotion, to be excited, to be agitated
  6. (reflexive) to take off, to lift off, to move upwards into the air

Conjugation
Conjugation of unieść pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive unieść
future tense 1st uniosę uniesiemy
2nd uniesiesz uniesiecie
3rd uniesie uniosą
past tense 1st uniosłem uniosłam unieśliśmy uniosłyśmy
2nd uniosłeś uniosłaś unieśliście uniosłyście
3rd uniosł uniosła uniosło unieśli uniosły
conditional 1st uniosłbym uniosłabym unieślibyśmy uniosłybyśmy
2nd uniosłbyś uniosłabyś unieślibyście uniosłybyście
3rd uniosłby uniosłaby uniosłoby unieśliby uniosłyby
imperative 1st niech uniosę unieśmy
2nd unieś unieście
3rd niech uniesie niech uniosą
passive adjectival participle uniesiony uniesiona uniesione uniesieni uniesione
anterior adverbial participle uniósłszy
impersonal past uniesiono
verbal noun uniesienie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.