unieważnienie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɲɛ.vaʐˈɲɛ.ɲɛ/
Noun
unieważnienie n
- verbal noun of unieważniać
Declension
declension of unieważnienie
singular | |
---|---|
nominative | unieważnienie |
genitive | unieważnienia |
dative | unieważnieniu |
accusative | unieważnienie |
instrumental | unieważnieniem |
locative | unieważnieniu |
vocative | unieważnienie |
Declension
declension of unieważnienie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | unieważnienie | unieważnienia |
genitive | unieważnienia | unieważnień |
dative | unieważnieniu | unieważnieniom |
accusative | unieważnienie | unieważnienia |
instrumental | unieważnieniem | unieważnieniami |
locative | unieważnieniu | unieważnieniach |
vocative | unieważnienie | unieważnienia |
Further reading
- unieważnienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.