veronderstellen
Dutch
Etymology
Blend of vermoeden + onderstellen from onder- + stellen, calque of Latin suppōnō. Compare German unterstellen (“to assume, to allege”).
Pronunciation
Audio (file)
Inflection
Inflection of veronderstellen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | veronderstellen | |||
past singular | veronderstelde | |||
past participle | verondersteld | |||
infinitive | veronderstellen | |||
gerund | veronderstellen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | veronderstel | veronderstelde | ||
2nd person sing. (jij) | veronderstelt | veronderstelde | ||
2nd person sing. (u) | veronderstelt | veronderstelde | ||
2nd person sing. (gij) | veronderstelt | veronderstelde | ||
3rd person singular | veronderstelt | veronderstelde | ||
plural | veronderstellen | veronderstelden | ||
subjunctive sing.1 | veronderstelle | veronderstelde | ||
subjunctive plur.1 | veronderstellen | veronderstelden | ||
imperative sing. | veronderstel | |||
imperative plur.1 | veronderstelt | |||
participles | veronderstellend | verondersteld | ||
1) Archaic. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.