viðtengingarháttur

Icelandic

Etymology

From viðtenging (“an annexation”) derived from tengja við (“to connect to, to join”) and háttur (“a mood”) as a calque of the Latin modus coniunctivus since the subjunctive is frequently used when connecting a main clause with subordinate clauses.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɪtʰeiɲciŋkarˌhauhtʏr/

Noun

viðtengingarháttur m (genitive singular viðtengingarháttar, nominative plural viðtengingarhættir)

  1. (grammar) the conjunctive, the conjunctive mode; the subjunctive, the subjunctive mood

Declension
declension of viðtengingarháttur
m-s3 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative viðtengingarháttur viðtengingarhátturinn viðtengingarhættir viðtengingarhættirnir
accusative viðtengingarhátt viðtengingarháttinn viðtengingarhætti viðtengingarhættina
dative viðtengingarhætti viðtengingarhættinum viðtengingarháttum viðtengingarháttunum
genitive viðtengingarháttar viðtengingarháttarins viðtengingarhátta viðtengingarháttanna

See also

References
  1. Hildur Ýr Ísberg (2011), Viðtengingarháttur: Lifandi eða dauður? Rannsókn á notkun viðtengingarháttar í íslensku nútímamáli p. 1
  2. Árni Böðvarsson (1985), Íslensk orðabók (2. útgáfa), p. 2
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.