volgen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch volgen, from Old Dutch folgon, from Proto-Germanic *fulgijaną.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɔlɣə(n)/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔlɣən

Verb

volgen

  1. (transitive) to follow
  2. (transitive) to understand, to pay attention to
    Volgt U me?Do you understand me?

Inflection

Inflection of volgen (weak)
infinitive volgen
past singular volgde
past participle gevolgd
infinitive volgen
gerund volgen n
present tense past tense
1st person singular volgvolgde
2nd person sing. (jij) volgtvolgde
2nd person sing. (u) volgtvolgde
2nd person sing. (gij) volgtvolgde
3rd person singular volgtvolgde
plural volgenvolgden
subjunctive sing.1 volgevolgde
subjunctive plur.1 volgenvolgden
imperative sing. volg
imperative plur.1 volgt
participles volgendgevolgd
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams


Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch folgon, from Proto-Germanic *fulgijaną.

Verb

volgen

  1. to follow
  2. to pursue
  3. to follow (advice, rules, customs)
  4. to follow (a judgement)
  5. to follow, to come after

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

  • Dutch: volgen
  • Limburgish: vólge

Further reading

  • volghen (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • volgen”, in Middelnederlandsch Woordenboek, 1929
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.