voorkomend

• IPA^(key): /ˈvoːrˌkoːmənt/

voorkomend

1. present participle of voorkomen (“to occur”)

• IPA^(key): /voːrˈkoːmənt/

voorkomend (comparative voorkomender, superlative voorkomendst)

1. attentive, kind
   • 1829, Gerrit Engelberts Gerrits, Het leven en de daden van M. A. de Ruiter, Neêrlands doorluchtigsten zeeheld, Schalekamp en Van de Grampel, page 116:

     Vriendelijk jegens vreemden , mededoogend jegens ellendigen en voorkomend jegens zijne vrienden  , durf ik hem u , mijne dierbaren ! gerust als eenen spiegel van alle Christelijke deugden aanprijzen.

     Friendly towards strangers, compassionate towards the wretched and kind towards his friends, I dare to recommend him freely, my dear ones!, as a mirror of all Christian virtues.

   • 2007, Rob Hartmans, Alleen in de wind: een leven in de twintigste eeuw, Ambo, page 131:

     Echt knap was hij niet, maar wel buitengewoon voorkomend en charmant.

     He was not really good-looking, yet extraordinarily attentive and charming.

voorkomend

1. present participle of voorkomen (“to prevent”)