weggooien
Dutch
Pronunciation
Audio (file)
Inflection
Inflection of weggooien (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | weggooien | |||
past singular | gooide weg | |||
past participle | weggegooid | |||
infinitive | weggooien | |||
gerund | weggooien n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | gooi weg | gooide weg | weggooi | weggooide |
2nd person sing. (jij) | gooit weg | gooide weg | weggooit | weggooide |
2nd person sing. (u) | gooit weg | gooide weg | weggooit | weggooide |
2nd person sing. (gij) | gooit weg | gooide weg | weggooit | weggooide |
3rd person singular | gooit weg | gooide weg | weggooit | weggooide |
plural | gooien weg | gooiden weg | weggooien | weggooiden |
subjunctive sing.1 | gooie weg | gooide weg | weggooie | weggooide |
subjunctive plur.1 | gooien weg | gooiden weg | weggooien | weggooiden |
imperative sing. | gooi weg | |||
imperative plur.1 | gooit weg | |||
participles | weggooiend | weggegooid | ||
1) Archaic. |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.