wegsluipen

Dutch

Pronunciation

  • (file)

Verb

wegsluipen

  1. to sneak off, slip away

Inflection

Inflection of wegsluipen (strong class 2, separable)
infinitive wegsluipen
past singular sloop weg
past participle weggeslopen
infinitive wegsluipen
gerund wegsluipen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sluip wegsloop wegwegsluipwegsloop
2nd person sing. (jij) sluipt wegsloop wegwegsluiptwegsloop
2nd person sing. (u) sluipt wegsloop wegwegsluiptwegsloop
2nd person sing. (gij) sluipt wegsloopt wegwegsluiptwegsloopt
3rd person singular sluipt wegsloop wegwegsluiptwegsloop
plural sluipen wegslopen wegwegsluipenwegslopen
subjunctive sing.1 sluipe wegslope wegwegsluipewegslope
subjunctive plur.1 sluipen wegslopen wegwegsluipenwegslopen
imperative sing. sluip weg
imperative plur.1 sluipt weg
participles wegsluipendweggeslopen
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.