werk

werk (plural werks)

1. Obsolete form of work.

• w**ker

• IPA^(key): /ʋɛːrk/

From Dutch werk, from Old Dutch *werk, from Proto-Germanic *werką, from Proto-Indo-European *wérǵom.

werk (plural werke, diminutive werkie)

1. work

• werkboek

From Dutch werken, from Middle Dutch werken, from Old Dutch wirken, wirkon (“to work, make”), from Proto-Germanic *wirkijaną (“to work, make”), from Proto-Indo-European *werǵ-, *wreǵ- (“to work, act”).

werk (present werk, present participle werkende, past participle gewerk)

1. work

• werker

From Old Dutch *werk, from Proto-Germanic *werką, from Proto-Indo-European *wérǵom.

• Rhymes: -ɛrk
• IPA^(key): /ʋɛrk/

• audio

  (file)

werk n (plural werken, diminutive werkje n)

1. task, job, chore

   Het werk dat moest gebeuren, is voltooid. — The thing that must be done is finished.

2. profession (line of work)

   Het werk van Hans is buschauffeur. — The profession of Hans is bus driver.

3. workplace

   Hans kwam vandaag te laat aan op het werk. — Today Hans arrived to the workplace too late.

4. product (result of work)

   Het werk van Magritte zal op de veiling verkocht worden. — The work of Magritte will be sold by auction.

5. (dialectal) Coarse fibres and woody parts of flax and hemp, discarded as garbage.

   Synonym: hede

• arbeid

werk

1. first-person singular present indicative of werken
2. imperative of werken

werk (plural werks)

1. work

From Proto-Germanic *werką, whence also Old High German werc, Old Norse verk.

werk n

1. work