wiać
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *vě̀jati, from Proto-Indo-European *h₂wḗh₁ti, from *h₂weh₁-. Cognate to German wehen, Ancient Greek ἄημι (áēmi), Sanskrit वाति (vā́ti) and Avestan 𐬬𐬁𐬌𐬙𐬌 (vāiti).
Pronunciation
- IPA(key): /vʲat͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of wiać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | wiać | |||||
| present tense | 1st | wieję | wiejemy | |||
| 2nd | wiejesz | wiejecie | ||||
| 3rd | wieje | wieją | ||||
| past tense | 1st | wiałem | wiałam | wialiśmy | wiałyśmy | |
| 2nd | wiałeś | wiałaś | wialiście | wiałyście | ||
| 3rd | wiał | wiała | wiało | wiali | wiały | |
| future tense | 1st | będę wiał1 | będę wiała1 | będziemy wiali1 | będziemy wiały1 | |
| 2nd | będziesz wiał1 | będziesz wiała1 | będziecie wiali1 | będziecie wiały1 | ||
| 3rd | będzie wiał1 | będzie wiała1 | będzie wiało1 | będą wiali1 | będą wiały1 | |
| conditional | 1st | wiałbym | wiałabym | wialibyśmy | wiałybyśmy | |
| 2nd | wiałbyś | wiałabyś | wialibyście | wiałybyście | ||
| 3rd | wiałby | wiałaby | wiałoby | wialiby | wiałyby | |
| imperative | 1st | — | wiejmy | |||
| 2nd | wiej | wiejcie | ||||
| 3rd | niech wieje | niech wieją | ||||
| active adjectival participle | wiejący | wiejąca | wiejące | wiejący | wiejące | |
| contemporary adverbial participle | wiejąc | |||||
| verbal noun | wianie | |||||
| 1 or: będę wiać, będziesz wiać etc. | ||||||
Derived terms
verbs derived from brać
- owiewać impf, owiać pf
- powiewać impf, powiać pf
- rozwiewać impf, rozwiać pf
- zwiewać impf, zwiać pf
- (nouns) wialnia, wiejadło, wiew, wialnia
Further reading
- wiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.