wydupczyć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈdup.t͡ʂɨt͡ɕ/

Verb

wydupczyć pf (imperfective dupczyć)

  1. (slang, vulgar) to fuck, to have sex
  2. (slang, vulgar) to fuck over, to put someone in a tough situation

Conjugation
Conjugation of wydupczyć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive wydupczyć
future tense 1st wydupczę wydupczymy
2nd wydupczysz wydupczycie
3rd wydupczy wydupczą
past tense 1st wydupczyłem wydupczyłam wydupczyliśmy wydupczyłyśmy
2nd wydupczyłeś wydupczyłaś wydupczyliście wydupczyłyście
3rd wydupczył wydupczyła wydupczyło wydupczyli wydupczyły
conditional 1st wydupczyłbym wydupczyłabym wydupczylibyśmy wydupczyłybyśmy
2nd wydupczyłbyś wydupczyłabyś wydupczylibyście wydupczyłybyście
3rd wydupczyłby wydupczyłaby wydupczyłoby wydupczyliby wydupczyłyby
imperative 1st niech wydupczę wydupczmy
2nd wydupcz wydupczcie
3rd niech wydupczy niech wydupczą
passive adjectival participle wydupczony wydupczona wydupczone wydupczeni wydupczone
anterior adverbial participle wydupczywszy
impersonal past wydupczono
verbal noun wydupczenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.