zapomnieć

• IPA^(key): /zaˈpɔm.ɲɛt͡ɕ/

• audio

  (file)

zapomnieć pf (imperfective zapominać)

1. (transitive) to forget (to cease remembering), (to lose remembrance of) [+accusative something or someone] [+genitive something or someone, in negations]

   Zapomniałem jego twarz.

   I have forgotten his face.

   Nie zapomniałem jego twarzy.

   I haven't forgotten his face.

2. (intransitive) to forget about [+ o (locative)]

   Nie chcę o nim zapomnieć.

   I do not want to forget about him.

3. (transitive) to forget (to unintentionally leave something behind) [+genitive]

   Zapomniałem kluczyków.

   I forgot my car keys.

In meaning (to unintentionally leave something behind):, the verb always connects with a genitive[1].

• 2002, Wojciech Jagielski, „Modlitwa o deszcz”, Wydawnictwo W.A.B.:

  Za jedyną część kobiecego ciała, której widok miał nie kusić mężczyzn, uznano dłonie i tylko one mogły pozostawać odsłonięte. Rewolucja w modzie męskiej dotknęła przede wszystkim urzędników starego reżimu, którzy zaczęli przywdziewać barwy ochronne. Teraz, pragnąc wtopić się w otoczenie, zapomnieć o przeszłości i wmówić innym, że po prostu jej nie było, a życie zaczęło się wczoraj, skrzętnie chowali głęboko po kufrach i szafach płaszcze, garnitury i krawaty kupowane swego czasu w najelegantszych sklepach Moskwy i Taszkientu.

  (please add an English translation of this quote)

• (to lose remembrance of): pozapominać, nie pamiętać
• (to unintentionally leave something behind): gubić, podziać, posiać, stracić, zachachmęcić, zapodziać, zawieruszyć, zgubić, zostawić

• (to lose remembrance of): zapamiętać, przypomnieć sobie
• (to unintentionally leave something behind): wziąć, znaleźć

• zapominalski
• zapominanie
• zapomnienie
• zapominać się

• zapomnieć in Polish dictionaries at PWN