zawrzeć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *zaverti (stem *zavьr-).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzav.ʐɛt͡ɕ/

Verb

zawrzeć pf (imperfective zawierać)

  1. (transitive) to contain; to include
  2. (transitive) to complete; to seal; to make (of a deal)
  3. (archaic) to close (e.g. a door)

Conjugation
Conjugation of zawrzeć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive zawrzeć
future tense 1st zawrę zawrzemy
2nd zawrzesz zawrzecie
3rd zawrze zawrą
past tense 1st zawarłem zawarłam zawarliśmy zawarłyśmy
2nd zawarłeś zawarłaś zawarliście zawarłyście
3rd zawarł zawarła zawarło zawarli zawarły
conditional 1st zawarłbym zawarłabym zawarlibyśmy zawarłybyśmy
2nd zawarłbyś zawarłabyś zawarlibyście zawarłybyście
3rd zawarłby zawarłaby zawarłoby zawarliby zawarłyby
imperative 1st niech zawrę zawrzyjmy
2nd zawrzyj zawrzyjcie
3rd niech zawrze niech zawrą
passive adjectival participle zawarty zawarta zawarte zawarci zawarte
anterior adverbial participle zawarłszy
verbal noun zawarcie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.