ziewać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *zěvati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʑɛ.vat͡ɕ/

Verb

ziewać impf (perfective ziewnąć)

  1. to yawn (to open the mouth widely and take a long deep breath)

Conjugation
Conjugation of ziewać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ziewać
present tense 1st ziewam ziewamy
2nd ziewasz ziewacie
3rd ziewa ziewają
past tense 1st ziewałem ziewałam ziewaliśmy ziewałyśmy
2nd ziewałeś ziewałaś ziewaliście ziewałyście
3rd ziewał ziewała ziewało ziewali ziewały
future tense 1st będę ziewał1 będę ziewała1 będziemy ziewali1 będziemy ziewały1
2nd będziesz ziewał1 będziesz ziewała1 będziecie ziewali1 będziecie ziewały1
3rd będzie ziewał1 będzie ziewała1 będzie ziewało1 będą ziewali1 będą ziewały1
conditional 1st ziewałbym ziewałabym ziewalibyśmy ziewałybyśmy
2nd ziewałbyś ziewałabyś ziewalibyście ziewałybyście
3rd ziewałby ziewałaby ziewałoby ziewaliby ziewałyby
imperative 1st — ziewajmy
2nd ziewaj ziewajcie
3rd niech ziewa niech ziewają
active adjectival participle ziewający ziewająca ziewające ziewający ziewające
contemporary adverbial participle ziewając
impersonal past ziewano
verbal noun ziewanie
1 or: będę ziewać, będziesz ziewać etc.

Further reading
  • ziewać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.