ĉantaĝi

Espéranto

Étymologie

De ĉantaĝo (« chantage ») et de la terminaison verbale -i (« infinitif »).

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif ĉantaĝisĉantaĝasĉantaĝos
Participe actif ĉantaĝinta(j,n) ĉantaĝanta(j,n) ĉantaĝonta(j,n)
Participe passif ĉantaĝita(j,n) ĉantaĝata(j,n) ĉantaĝota(j,n)
Adverbe actif ĉantaĝinte ĉantaĝante ĉantaĝonte
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent ĉantaĝusĉantaĝu ĉantaĝi
voir le modèle “eo-conj”

ĉantaĝi \t͡ʃan.ˈta.d͡ʒi\ transitif

  1. Faire chanter, faire du chantage.
    • Poste, kiam mi ne akceptis, li komencis ĉantaĝi.  (Sándor Szathmári, Satiraj rakontoj)
      Puis, comme je n’acceptai pas, il commença à faire du chantage.

Dérivés

Prononciation

  • France (Toulouse) : écouter « ĉantaĝi [Prononciation ?] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « ĉantaĝi [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.