ĝojo
Espéranto
Étymologie
- De l’italien gioia.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ĝojo \ˈd͡ʒo.jo\ |
ĝojoj \ˈd͡ʒo.joj\ |
| Accusatif | ĝojon \ˈd͡ʒo.jon\ |
ĝojojn \ˈd͡ʒo.jojn\ |
ĝojo \ˈd͡ʒo.jo\
- Joie, allégresse.
- Kun granda ĝojo mi rimarkas, ke Beata respondas al tiu ĉi propono per rideto, kiu estas eĉ pli varma kaj intima ol kutime. — (Ulrich Matthias, Fajron sentas mi interne)
- Avec une grande joie, je remarque que Beata répond à cette proposition par un sourire encore plus chaleureux et intime que d’habitude.
- Kun granda ĝojo mi rimarkas, ke Beata respondas al tiu ĉi propono per rideto, kiu estas eĉ pli varma kaj intima ol kutime. — (Ulrich Matthias, Fajron sentas mi interne)
Antonymes
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « ĝojo »
- (Région à préciser) : écouter « ĝojo [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.