βραδύς
Grec ancien
Étymologie
- De l’indo-européen commun *gʷr̥dus.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | βραδύς | βραδεῖα | βραδύ | |||
| vocatif | βραδύ | βραδεῖα | βραδύ | |||
| accusatif | βραδύν | βραδεῖαν | βραδύ | |||
| génitif | βραδέος | βραδείας | βραδέος | |||
| datif | βραδεῖ | βραδείᾳ | βραδεῖ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | βραδεῖ | βραδεῖ | βραδεῖ | |||
| vocatif | βραδεῖ | βραδεῖ | βραδεῖ | |||
| accusatif | βραδεῖ | βραδεῖ | βραδεῖ | |||
| génitif | βραδέοιν | βραδαῖν | βραδέοιν | |||
| datif | βραδέοιν | βραδαῖν | βραδέοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | βραδεῖς | βραδεῖαι | βραδέα | |||
| vocatif | βραδεῖς | βραδεῖαι | βραδέα | |||
| accusatif | βραδεῖς | βραδείας | βραδέα | |||
| génitif | βραδέων | βραδειῶν | βραδέων | |||
| datif | βραδέσι(ν) | βραδείαις | βραδέσι(ν) | |||
βραδύς, bradús \bra.ˈdys\ (comparatif : βραδύτερος ; superlatif : βραδύτατος)
- Lent.
- (Par extension) Tardif.
Antonymes
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.