κληρονόμος
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | κληρονόμος | οἱ | κληρονόμοι | τὼ | κληρονόμω |
| Vocatif | κληρονόμε | κληρονόμοι | κληρονόμω | |||
| Accusatif | τὸν | κληρονόμον | τοὺς | κληρονόμους | τὼ | κληρονόμω |
| Génitif | τοῦ | κληρονόμου | τῶν | κληρονόμων | τοῖν | κληρονόμοιν |
| Datif | τῷ | κληρονόμῳ | τοῖς | κληρονόμοις | τοῖν | κληρονόμοιν |
κληρονόμος, klêronómos masculin et féminin identiques. Autre écriture : ϰληρονόμος.
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | κληρονόμος | αἱ | κληρονόμοι | τὼ | κληρονόμω |
| Vocatif | κληρονόμε | κληρονόμοι | κληρονόμω | |||
| Accusatif | τὴν | κληρονόμoν | τὰς | κληρονόμους | τὼ | κληρονόμω |
| Génitif | τῆς | κληρονόμου | τῶν | κληρονόμων | τοῖν | κληρονόμοιν |
| Datif | τῇ | κληρονόμῳ | ταῖς | κληρονόμοις | τοῖν | κληρονόμοιν |
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.