κρατερός

Grec ancien

Étymologie

De κράτος, krátos  force, puissance »).

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif κρατερός κρατερά κρατερόν
vocatif κρατερέ κρατερά κρατερόν
accusatif κρατερόν κρατεράν κρατερόν
génitif κρατεροῦ κρατερᾶς κρατεροῦ
datif κρατερ κρατερ κρατερ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif κρατερώ κρατερά κρατερώ
vocatif κρατερώ κρατερά κρατερώ
accusatif κρατερώ κρατερά κρατερώ
génitif κρατεροῖν κρατεραῖν κρατεροῖν
datif κρατεροῖν κρατεραῖν κρατεροῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif κρατεροί κρατεραί κρατερά
vocatif κρατεροί κρατεραί κρατερά
accusatif κρατερούς κρατεράς κρατερά
génitif κρατερῶν κρατερῶν κρατερῶν
datif κρατεροῖς κρατεραῖς κρατεροῖς

κρατερός, kraterós \Prononciation ?\

  1. Fort, puissant.
    • κρατερός περ ἐὼν καὶ χερσὶ πεποιθώς  (Iliade, 16.624)

Variantes

  • κάρτερος

Synonymes

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.