λεόντειος

Grec ancien

Étymologie

→ voir λέων.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif λεόντειος λεόντειος λεόντειον
vocatif λεόντειε λεόντειε λεόντειον
accusatif λεόντειον λεόντειον λεόντειον
génitif λεόντειου λεόντειου λεόντειου
datif λεόντει λεόντει λεόντει
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif λεόντειω λεόντειω λεόντειω
vocatif λεόντειω λεόντειω λεόντειω
accusatif λεόντειω λεόντειω λεόντειω
génitif λεόντειοιν λεόντειοιν λεόντειοιν
datif λεόντειοιν λεόντειοιν λεόντειοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif λεόντειοι λεόντειοι λεόντεια
vocatif λεόντειοι λεόντειοι λεόντεια
accusatif λεόντειους λεόντειους λεόντεια
génitif λεόντειων λεόντειων λεόντειων
datif λεόντειοις λεόντειοις λεόντειοις

λεόντειος, leónteios \le.ˈon.teː.os\

  1. Léonin.


Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.