μέλας

Grec ancien

Étymologie
De l’indo-européen commun *melh₂- qui a également donné malus en latin, मल mála (« saleté », « crasse », « poussière ») en sanskrit, melns en letton et melne en vieux prussien.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif μέλας μέλαινα μέλαν μέλανες μέλαιναι μέλανα μέλανε μελαίνα μέλανε
Vocatif μέλαν μέλαινα μέλαν μέλανες μέλαιναι μέλανα μέλανε μελαίνα μέλανε
Accusatif μέλανα μέλαιναν μέλαν μέλανας μελαίνας μέλανα μέλανε μελαίνα μέλανε
Génitif μέλανος μελαίνης μέλανος μελάνων μελαινῶν μελάνων μελάνοιν μελαίναιν μελάνοιν
Datif μέλανι μελαίνῃ μέλανι μέλασι(ν) μελαίναις μέλασι(ν) μελάνοιν μελαίναιν μελάνοιν

μέλας, mélas \ˈme.laːs\ masculin (comparatif : μελάντερος ; superlatif : μελάντατος)

  1. Sombre.
  2. Noir.
    • μελάντερον ἠΰτε πίσσα — (Homère, L’Iliade l.c.)
      plus noir que la poix
  3. Sombre, lugubre, morne, morose.
  4. Obscur, énigmatique.

Variantes
  • μέλαις (Éolien)

Dérivés dans d’autres langues

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.