παράνοια

Grec

Étymologie

Du grec ancien παράνοια, paránoia.

Nom commun

παράνοια, paránoia \Prononciation ?\ féminin

  1. (Nosologie) Folie, insanité.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

  • παραφροσύνη

Références

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (παράνοια)

Grec ancien

Étymologie

Déverbal de παρανοέω, paranoéô  avoir l’esprit dérangé »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif παράνοια αἱ παράνοιαι τὼ παρανοία
Vocatif παράνοια παράνοιαι παρανοία
Accusatif τὴν παράνοιαν τὰς παρανοίας τὼ παρανοία
Génitif τῆς παρανοίας τῶν παρανοιῶν τοῖν παρανοίαιν
Datif τῇ παρανοί ταῖς παρανοίαις τοῖν παρανοίαιν

παράνοια, paránoia \pa.ˈra.noi̯.a\ féminin

  1. Folie, dérangement de l’esprit.

    Dérivés dans d’autres langues

    Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.