πνιγηρός

Grec ancien

Étymologie
De πνίγω, pnígô (« étrangler », « étouffer », « suffoquer »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif πνιγηρός πνιγηρά πνιγηρόν πνιγηροί πνιγηραί πνιγηρά πνιγηρώ πνιγηρά πνιγηρώ
Vocatif πνιγηρέ πνιγηρά πνιγηρόν πνιγηροί πνιγηραί πνιγηρά πνιγηρώ πνιγηρά πνιγηρώ
Accusatif πνιγηρόν πνιγηράν πνιγηρόν πνιγηρούς πνιγηράς πνιγηρά πνιγηρώ πνιγηρά πνιγηρώ
Génitif πνιγηροῦ πνιγηρᾶς πνιγηροῦ πνιγηρῶν πνιγηρῶν πνιγηρῶν πνιγηροῖν πνιγηραῖν πνιγηροῖν
Datif πνιγηρῷ πνιγηρᾷ πνιγηρῷ πνιγηροῖς πνιγηραῖς πνιγηροῖς πνιγηροῖν πνιγηραῖν πνιγηροῖν

πνιγηρός, pnigêrós \pni.ɡɛː.ˈros\

  1. Étouffant, où l’on étouffe.
  2. (Par extension) Étroit, resserré.

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.