σκάνδαλον
: σκάνδαλο
Grec ancien
Étymologie
- Du sanskrit स्कन्दति, skándati (« bondir »), de l’indo-européen *skand- (« sauter »).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | σκάνδαλον | τὰ | σκάνδαλα | τὼ | σκανδάλω |
Vocatif | σκάνδαλον | σκάνδαλα | σκανδάλω | |||
Accusatif | τὸ | σκάνδαλον | τὰ | σκάνδαλα | τὼ | σκανδάλω |
Génitif | τοῦ | σκανδάλου | τῶν | σκανδάλων | τοῖν | σκανδάλοιν |
Datif | τῷ | σκανδάλῳ | τοῖς | σκανδάλοις | τοῖν | σκανδάλοιν |
σκάνδαλον, skándalon \ˈskan.da.lon\ neutre
Dérivés
- σκανδάληθρον
- σκανδαλίζω
Dérivés dans d’autres langues
- Latin : scandalum
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.