φρόνημα
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | φρόνημα | τὰ | φρονήματα | τὼ | φρονήματε |
| Vocatif | φρόνημα | φρονήματα | φρονήματε | |||
| Accusatif | τὸ | φρόνημα | τὰ | φρονήματα | τὼ | φρονήματε |
| Génitif | τοῦ | φρονήματος | τῶν | φρονημάτων | τοῖν | φρονημάτοιν |
| Datif | τῷ | φρονήματι | τοῖς | φρονήμασι(ν) | τοῖν | φρονημάτοιν |
φρόνημα, phrónêma \ˈpʰro.nɛː.ma\ (Ancienne écriture : ϕϱόνημα)
- Intelligence, pensée.
- Manière de penser
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.