χρηστότης
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | χρηστότης | αἱ | χρηστότητες | τὼ | χρηστότητε |
| Vocatif | χρηστότης | χρηστότητες | χρηστότητε | |||
| Accusatif | τὴν | χρηστότητα | τὰς | χρηστότητας | τὼ | χρηστότητε |
| Génitif | τῆς | χρηστότητος | τῶν | χρηστοτήτων | τοῖν | χρηστοτήτοιν |
| Datif | τῇ | χρηστότητι | ταῖς | χρηστότησι(ν) | τοῖν | χρηστοτήτοιν |
χρηστότης, khrêstótês féminin
Variantes
- χϱηστότης
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.