χρηστός

Grec

Étymologie
Du grec ancien χρηστός, khrêstós.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif χρηστός χρηστή χρηστό
génitif χρηστού χρηστής χρηστού
accusatif χρηστό χρηστή χρηστό
vocatif χρηστέ χρηστή χρηστό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif χρηστοί χρηστές χρηστά
génitif χρηστών χρηστών χρηστών
accusatif χρηστούς χρηστές χρηστά
vocatif χρηστοί χρηστές χρηστά

χρηστός (khristós) \xɾi.ˈstɔs\

  1. Vertueux.

Homophones

Grec ancien

Étymologie
De χρεώ, khréô (« avoir besoin »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif χρηστός χρηστή χρηστόν χρηστοί χρησταί χρηστά χρηστώ χρηστά χρηστώ
Vocatif χρηστέ χρηστή χρηστόν χρηστοί χρησταί χρηστά χρηστώ χρηστά χρηστώ
Accusatif χρηστόν χρηστήν χρηστόν χρηστούς χρηστάς χρηστά χρηστώ χρηστά χρηστώ
Génitif χρηστοῦ χρηστῆς χρηστοῦ χρηστῶν χρηστῶν χρηστῶν χρηστοῖν χρησταῖν χρηστοῖν
Datif χρηστῷ χρηστῇ χρηστῷ χρηστοῖς χρησταῖς χρηστοῖς χρηστοῖν χρησταῖν χρηστοῖν

χρηστός, khrêstós \kʰrɛː.stós\

  1. Dont on peut se servir.
    1. De bonne qualité.
    2. (Sens moral) Honnête, honorable, brave, vertueux.
    3. (Sens social) Noble.
    4. Heureux.
    5. Bénin.
    6. Qui est formé, adulte.
  2. Qui rend service.
    1. Bon, dévoué, serviable, obligeant, empressé.
    2. Bienfaisant, secourable.
    3. (Terme de grammaire) Dont on se sert, usuel.

Dérivés

Nom commun

χρηστός, khrêstós \kʰrɛː.stós\

  1. (Sens social) Noble.

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.