ἔντομος

Grec ancien

Étymologie
De ἐν, en, « dans » et τέμνω, témnô, « couper ».

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ἔντομος ἔντομος ἔντομον ἔντομοι ἔντομοι ἔντομα ἔντομω ἔντομω ἔντομω
Vocatif ἔντομε ἔντομε ἔντομον ἔντομοι ἔντομοι ἔντομα ἔντομω ἔντομω ἔντομω
Accusatif ἔντομον ἔντομον ἔντομον ἔντομους ἔντομους ἔντομα ἔντομω ἔντομω ἔντομω
Génitif ἔντομου ἔντομου ἔντομου ἔντομων ἔντομων ἔντομων ἔντομοιν ἔντομοιν ἔντομοιν
Datif ἔντομῳ ἔντομῳ ἔντομῳ ἔντομοις ἔντομοις ἔντομοις ἔντομοιν ἔντομοιν ἔντομοιν

ἔντομος, ος, ον [entomos]

  1. Incisé, entaillé.

Dérivés

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.