ὁμογενής
: ομογενής
Grec ancien
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ὁμογενής | ὁμογενής | ὁμογενές | |||
| vocatif | ὁμογενές | ὁμογενές | ὁμογενές | |||
| accusatif | ὁμογενῆ | ὁμογενῆ | ὁμογενές | |||
| génitif | ὁμογενοῦς | ὁμογενοῦς | ὁμογενοῦς | |||
| datif | ὁμογενεῖ | ὁμογενεῖ | ὁμογενεῖ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ὁμογενεῖ | ὁμογενεῖ | ὁμογενεῖ | |||
| vocatif | ὁμογενεῖ | ὁμογενεῖ | ὁμογενεῖ | |||
| accusatif | ὁμογενεῖ | ὁμογενεῖ | ὁμογενεῖ | |||
| génitif | ὁμογενοῖν | ὁμογενοῖν | ὁμογενοῖν | |||
| datif | ὁμογενοῖν | ὁμογενοῖν | ὁμογενοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ὁμογενεῖς | ὁμογενεῖς | ὁμογενῆ | |||
| vocatif | ὁμογενεῖς | ὁμογενεῖς | ὁμογενῆ | |||
| accusatif | ὁμογενεῖς | ὁμογενεῖς | ὁμογενῆ | |||
| génitif | ὁμογενῶν | ὁμογενῶν | ὁμογενῶν | |||
| datif | ὁμογενέσι(ν) | ὁμογενέσι(ν) | ὁμογενέσι(ν) | |||
ὁμογενής, homogenês
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.