Fransa
Azéri
Étymologie
- Du latin Francia.
Nom propre
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Nominatif | Fransa |
Fransalar |
Accusatif | Fransanı |
Fransaları |
Génitif | Fransanın |
Fransaların |
Datif | Fransaya |
Fransalara |
Locatif | Fransada |
Fransalarda |
Ablatif | Fransadan |
Fransalardan |
Fransa \ˈfrɑn.sɑ\ (voir les formes possessives)
- France (pays d’Europe).
Dimli (zazaki du Sud)
Étymologie
- Vient du latin Francia, la France.
Kurde
Étymologie
- Vient du latin Francia, la France.
Nom propre
En kurmandji | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Ézafé principal | Fransaya | Fransayên |
Ézafé secondaire | Fransayeke | Fransayine |
Cas oblique | Fransayê | Fransayan |
Vocatif | Fransayê | Fransano |
Kurmandji |
---|
Fransa
- France (pays d’Europe).
Apparentés étymologiques
Références
- Numéro 1 de la revue Kurmancî de l’Institut kurde de Paris, 1987
Turc
Étymologie
- Vient du latin Francia, la France.
Nom propre
Fransa cas absolu ( accusatif : Fransa'yı )
- France (pays d’Europe).
- Fransa'da iç savaş. La guerre civile en France (traduction du titre d’un ouvrage de Marx sur la Commune)
Prononciation
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.