Kino

Voir aussi : kino-, kín’o

Allemand

Étymologie

Abréviation de Kinematograph, lui-même issu du français cinématographe.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif das Kino
\ˈkiː.noː\
die Kinos
\ˈkiː.noːs\
Accusatif das Kino
\ˈkiː.noː\
die Kinos
\ˈkiː.noːs\
Génitif des Kinos
\ˈkiː.noːs\
der Kinos
\ˈkiː.noːs\
Datif dem Kino
\ˈkiː.noː\
den Kinos
\ˈkiː.noːs\

Kino neutre

  1. (Architecture) Cinéma, salle de cinéma.
    • Heute Abend will ich ins Kino gehen.
    Ce soir, je veux aller au cinéma.

Composés

  • Abendkino
  • Autokino
  • Daumenkino
  • Flohkino
  • Freilichtkino
  • Freiluftkino
  • Kinoauswertung
  • Kinobesitzer, Kinobesitzerin
  • Kinobesuch
  • Kinobesucher, Kinobesucherin
  • Kinobetreiber, Kinobetreiberin
  • Kinobetriebsagentur
  • Kinobranche
  • Kinodebüt
  • Kinodirektor, Kinodirektorin
  • Kinoerklärer, Kinoerklärerin
  • Kinofest
  • Kinofestival
  • Kinofilm
  • Kinoflop
  • Kinogänger
  • Kinohit
  • Kinokarte
  • Kinokasse
  • Kinolehrer, Kinolehrerin
  • Kinoleinwand
  • Kinomuseum
  • Kinomusiker, Kinomusikerin
  • Kinoorgel
  • Kinoplakat
  • Kinoprogramm
  • Kinoprogrammpreis
  • Kinoprojektor
  • Kinopublikum
  • Kinosaal
  • Kinosprache
  • Kinostar
  • Kinosterben
  • Kinotag
  • Kinotechnik
  • Kinothek
  • Kinotrailer
  • Kinoverleih
  • Kinovorführung
  • Kinowagen
  • Kinowerbung
  • Programmkino
  • Soldatenkino

Dérivés

  • großes Kino
  • Kinodia

Prononciation

  • Autriche  : écouter « Kino [ˈkiː.noː] »
  • Allemagne (Berlin) : écouter « Kino »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.