antecursor
Latin
Étymologie
- De antecursum avec le suffixe -or.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | antecursor | antecursorēs |
Vocatif | antecursor | antecursorēs |
Accusatif | antecursorem | antecursorēs |
Génitif | antecursoris | antecursorum |
Datif | antecursorī | antecursoribus |
Ablatif | antecursorĕ | antecursoribus |
antecursor \Prononciation ?\ masculin
- (Militaire) Éclaireur, soldat d’avant-garde.
- Itaque die ac nocte continuato itinere ad eum pervenit, tam opportuno tempore, ut simul Domitiani exercitus pulvis cerneretur, et primi antecursores Scipionis viderentur. Ita Cassio industria Domitii, Favonio Scipionis celeritas salutem attulit. — (Jules César, Commentarii de bello civii, III)
- Aussi, après avoir marché jour et nuit, il arriva si à propos que ses coureurs se montrèrent au moment même où l’on aperçut la poussière soulevée par l’armée de Domitius. Ainsi Cassius dut son salut à l’habileté de Domitius, et Favonius dut le sien à la diligence de Scipion.
- Itaque die ac nocte continuato itinere ad eum pervenit, tam opportuno tempore, ut simul Domitiani exercitus pulvis cerneretur, et primi antecursores Scipionis viderentur. Ita Cassio industria Domitii, Favonio Scipionis celeritas salutem attulit. — (Jules César, Commentarii de bello civii, III)
Synonymes
Références
- « antecursor », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « antecursor », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.