cʼhanañ
Breton
Forme de verbe
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | kanañ |
| Adoucissante | ganañ |
| Spirante | cʼhanañ |
| Durcissante | inchangé |
cʼhanañ \ˈɣãːnã\
- Forme mutée de kanañ par spirantisation (k > cʼh).
- N’on ket evit o c’hanañ deoc’h amañ, rak n’eo ket traoù nevez, mes traoù kozh eo em eus c’hoant da gontañ deoc’h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, p. 29)
- Je ne suis pas en mesure de vous les [des chansons] chanter ici, car ce ne sont pas des choses récentes, mais des choses anciennes que j’ai envie de vous raconter.
- N’on ket evit o c’hanañ deoc’h amañ, rak n’eo ket traoù nevez, mes traoù kozh eo em eus c’hoant da gontañ deoc’h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, p. 29)
Variantes orthographiques
- cʼhanal
- cʼhaniñ
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.