caprinus
Latin
Étymologie
- De caper, capri (« bouc, chèvre ») avec le suffixe -inus.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | caprinus | caprină | caprinum | caprinī | caprinae | caprină |
Vocatif | caprine | caprină | caprinum | caprinī | caprinae | caprină |
Accusatif | caprinum | caprinăm | caprinum | caprinōs | caprinās | caprină |
Génitif | caprinī | caprinae | caprinī | caprinōrŭm | caprinārŭm | caprinōrŭm |
Datif | caprinō | caprinae | caprinō | caprinīs | caprinīs | caprinīs |
Ablatif | caprinō | caprinā | caprinō | caprinīs | caprinīs | caprinīs |
capreus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « caprinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.