constateren
Néerlandais
Étymologie
- Du français constater.
Verbe
constateren transitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | constateer | constateerde |
jij | constateert | |
hij, zij, het | constateert | |
wij | constateren | constateerden |
jullie | constateren | |
zij | constateren | |
u | constateert | constateerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | constaterend | geconstateerd |
Anciennes orthographes
- constateeren
- konstateren
Synonymes
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,7 % des Flamands,
- 99,1 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « constateren [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.