dispositio
Latin
Étymologie
- Du radical de dispositus avec le suffixe -io.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | dispositio | dispositionēs |
Vocatif | dispositio | dispositionēs |
Accusatif | dispositionem | dispositionēs |
Génitif | dispositionis | dispositionum |
Datif | dispositionī | dispositionibus |
Ablatif | dispositionĕ | dispositionibus |
dispositio \Prononciation ?\ féminin
- Disposition, arrangement.
- architectura autem constat ex ordinatione, quae graece τάξις dicitur, et ex dispositione (hanc autem Graeci διάθεσιν vocitant, et eurythmia, et symmetria, et decore, et distributione, quae graece οἰκονομία dicitur. — (Vitruve, De architectura, I)
- L'architecture a pour objet l'ordonnance, que les Grecs appellent τάξις, la disposition qu'ils nomment διάθεσιν, l'eurythmie, la symétrie, la convenance et la distribution, à laquelle on donne en grec le nom d'οἰκονομία. — (traduction)
- architectura autem constat ex ordinatione, quae graece τάξις dicitur, et ex dispositione (hanc autem Graeci διάθεσιν vocitant, et eurythmia, et symmetria, et decore, et distributione, quae graece οἰκονομία dicitur. — (Vitruve, De architectura, I)
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : disposition
- Espagnol : disposición
- Français : disposition
- Italien : disposizione
Références
- « dispositio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.