graaien
Néerlandais
Étymologie
- De formation onomatopéique, dérivé de grijpen.
Verbe
graaien \Prononciation ?\ intransitif ou transitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | graai | graaide |
jij | graait | |
hij, zij, het | graait | |
wij | graaien | graaiden |
jullie | graaien | |
zij | graaien | |
u | graait | graaide |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | graaiend | gegraaid |
- (Intransitif) Farfouiller.
- In een la graaien.
- Farfouiller dans un tiroir.
- Graaien in vuilnisbakken.
- Farfouiller dans les poubelles.
- In een la graaien.
- (Transitif) Chiper, choper.
- Hij zoekt altijd iets te graaien.
- Il cherche toujours quelque chose à chiper.
- Het is graaien wat je graaien kunt.
- C’est une foire d’empoigne.
- In woordenboeken graaien.
- Piocher dans des dictionnaires.
- Hij zoekt altijd iets te graaien.
Dérivés
- graaibonus
- graaicultuur
- graaier
- graaikapitalisme
- graaizucht
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,2 % des Flamands,
- 98,3 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « graaien [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.