juridicus
Latin
Étymologie
- De jus, juris (« droit ») et dico.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | juridicus | juridică | juridicum | juridicī | juridicae | juridică |
Vocatif | juridice | juridică | juridicum | juridicī | juridicae | juridică |
Accusatif | juridicum | juridicăm | juridicum | juridicōs | juridicās | juridică |
Génitif | juridicī | juridicae | juridicī | juridicōrŭm | juridicārŭm | juridicōrŭm |
Datif | juridicō | juridicae | juridicō | juridicīs | juridicīs | juridicīs |
Ablatif | juridicō | juridicā | juridicō | juridicīs | juridicīs | juridicīs |
juridicus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « juridicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.