ochotný
Tchèque
Adjectif
nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif | ochotný | ochotná | ochotné | |
vocatif | ochotný | ochotná | ochotné | ||
accusatif | ochotného | ochotný | ochotnou | ochotné | |
génitif | ochotného | ochotné | ochotného | ||
locatif | ochotném | ochotné | ochotném | ||
datif | ochotnému | ochotné | ochotnému | ||
instrumental | ochotným | ochotnou | ochotným | ||
pluriel | nominatif | ochotní | ochotné | ochotná | |
vocatif | ochotní | ochotné | ochotná | ||
accusatif | ochotné | ochotná | |||
génitif | ochotných | ||||
locatif | ochotných | ||||
datif | ochotným | ||||
instrumental | ochotnými |
ochotný \Prononciation ?\ (comparatif : ochotnější, superlatif : nejochotnější)
- Disposé à, prêt à, volontaire pour.
Antonymes
- neochotný
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.