rentañ
Breton
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
rentañ \ˈrɛntã\ transitif direct (conjugaison), base verbale rent- (pronominal : en em rentañ)
- Rendre.
- — [...]. Kasit he mantell dʼhe fercʼhenn en-dro, a lâr neuze ar paotr, ha goulennit ganti rentañ an arcʼhant deocʼh gant ur gwerzh-butun a-feson. [...]. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 88)
- — [...]. Rapportez le manteau à sa propriétaire, dit alors le garçon, et demandez-lui de vous rendre l’argent avec un bon pourboire. [...].
- — [...]. Kasit he mantell dʼhe fercʼhenn en-dro, a lâr neuze ar paotr, ha goulennit ganti rentañ an arcʼhant deocʼh gant ur gwerzh-butun a-feson. [...]. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 88)
Variantes orthographiques
- rentiñ
- rentout
Composés
- rentañ-kont (« compte rendu »)
Dérivés
- rentadurezh = rentidigezh
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.