scholicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien σχολικός, skholikós.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | scholicus | scholică | scholicum | scholicī | scholicae | scholică |
Vocatif | scholice | scholică | scholicum | scholicī | scholicae | scholică |
Accusatif | scholicum | scholicăm | scholicum | scholicōs | scholicās | scholică |
Génitif | scholicī | scholicae | scholicī | scholicōrŭm | scholicārŭm | scholicōrŭm |
Datif | scholicō | scholicae | scholicō | scholicīs | scholicīs | scholicīs |
Ablatif | scholicō | scholicā | scholicō | scholicīs | scholicīs | scholicīs |
scholicus \Prononciation ?\
Références
- « scholicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.