stypticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien στυπτικός, stuptikós.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | stypticus | styptică | stypticum | stypticī | stypticae | styptică |
Vocatif | styptice | styptică | stypticum | stypticī | stypticae | styptică |
Accusatif | stypticum | stypticăm | stypticum | stypticōs | stypticās | styptică |
Génitif | stypticī | stypticae | stypticī | stypticōrŭm | stypticārŭm | stypticōrŭm |
Datif | stypticō | stypticae | stypticō | stypticīs | stypticīs | stypticīs |
Ablatif | stypticō | stypticā | stypticō | stypticīs | stypticīs | stypticīs |
stypticus \Prononciation ?\
- Styptique, astringent.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « stypticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.