trenkañ
Breton
Verbe
Mutation | Infinitif |
---|---|
Non muté | trenkañ |
Adoucissante | drenkañ |
Spirante | zrenkañ |
trenkañ \ˈtrẽŋkã\ intransitif-transitif direct (conjugaison), base verbale trenk-
Variantes orthographiques
- trenkiñ
Dérivés
- trenkadur
- trenkadurezh
- trenkailhezh
- trenkenn
- trenkennadus
- trenkennañ
- trenkennegezh
- trenkennek
- trenkennidigezh
- trenkennus
- trenkeri
- trenkoni
- trenkted
- trenkter
Forme d’adjectif
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | trenkañ |
Adoucissante | drenkañ |
trenkañ \ˈtrẽŋkã\
- Superlatif de trenk.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.