youcʼhal
Breton
Étymologie
- → voir youcʼh et -al.
Verbe
youcʼhal \ˈjuːɣal\ (conjugaison), base verbale youcʼh-
- Crier, hurler.
- Koll a reaz he benn; en em lakaat a reaz da grial ha da ioucʼhal ken a dregerne an aot gant-han, betek Rufellik ha Tregastel zoken. — (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 313)
- Koll a reas e benn ; en em lakaat a reas da grial ha da youcʼhal ken na dregerne an aod gantañ, betek Rufellig ha Tregastell zoken. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, p. 226)
- Il perdit la tête ; il se mit à crier et à hurler, tant que le rivage en résonnait jusqu’à Ruffélic et Trégastel même.
Variantes
- youal
- youañ
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.